-
1 odziać
глаг.• надеть• одевать• одеть* * *odzia|ć\odziaćny сов. уст. одеть, нарядить;nędznie \odziaćny бедно одетый
+ ubrać, przyodziać, okryć* * *odziany сов. уст.оде́ть, наряди́тьnędznie odziany — бе́дно оде́тый
Syn:
См. также в других словарях:
odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… … Słownik języka polskiego